Most Nihonbashi

Stał wpatrzony w rzekę płynącą swobodnie przez Tokio. Wokół niej okupowało olbrzmie miasto pełne niezrównoważonych ludzi... Ruki zastanawiał się nad wczorajszym dniem, a raczej nocą. Było mu dobrze z nią... tylko czy to miał być koniec? Już nigdy jej nie zobaczy? Westchnął z boleścią.

Stanęła na barierce wyprostowana, trzymając w dłoniach aparat. tak, tak, czasami lubiła porobić zdjęcia. Uklękła powoli i nastawiła obiektyw, szukając czegoś interesującego. Cholerne włosy przeszkadzały jej, zaczęła chichotać.

Usłyszał cyknięcie aparatu i samoczynnie się odwrócił, w nadzieji, że to ktoś ze szkoły z klasy fotograficznej. Blond czupryna... te plecy... uda... Eti!
Przez moment stał zamroczony nie wiedząc co zrobić. Podszedł cicho do niej i stanął, po prostu przyglądając się jej w milczeniu.

Dalej robiła zdjęcia, lecz po chwili coś w jej aparacie się zepsuło. Fuk. Usiadła wygodnie na moście, niczego nie będąc świadoma. Uśmiechnęła się sama do siebie, grzebiąc coś w środku. Zaklęła pod nosem po francusku i zaśmiała się cicho.

- Problemy z aparacikiem? - zapytał trochę zmienionym głosem by tak od razu nie zwracać na siebie uwagi i nie spłoczyć jej. Spojrzał na nią z zainteresowaniem i lekkim uśmiechem.

Podskoczyła na miejscu, po czym odwróciła głowę. Ruki. Jej kąciki ust uniosły się delikatnie w górę, po czym spuściła wzrok i z powrotem spojrzała w obiektyw. Burak.
- Odrobinę.- odparła krótko.

- Co się stało? Nie trafiłaś do samochodu? - zapytał z lekką ironią ale i troską. Nieśmiało zrobił krok w przód i przytulił ją do siebie. - Powiedz mi, chcę cię wysłuchać, bo bardzo mnie to boli...

Mocno się zarumieniła i spuściła głowę, zakładając aparat na szyję.
- Przepraszam. - odparła, odsuwając się od niego. wszystko jakieś było dla niej nowe. Oparła ręce o kolana i wpatrywała się w rzekę tępo.- Nie chciałam cię jako tako wykorzystać,przepraszam. Zapomnijmy o tamtym. W ogóle o tym wszystkim, nie chcę tego...- odpowiedziała cicho pod koniec swojej wypowiedzi.No cóż nikt jeszcze się o nią tak nie troszczył, ani nic. Była w szoku.

Westchnął głęboko. Taaa... trzeba byo się przygotować na taką ewentualność. Tylko dlaczego? Dlaczego skoro na początku była taka zdecydowana. A potem tak jakby coś w niej pękło. A on głupi dał jej to czego chciała. Idiota! trzeba było na początku jakos to wzmocnić, zbudowac... a następnie skonsumować.
- Dlaczego? Co jest nie tak... ja rozumeim, że ten pośpiech, ale wcześniej byłaś bardziej pewna. - zdziwił się. - Nie zostawię cię jeśli o to ci chodzi. ja... zależy mi na tobie. Jesteś dla mnie ważna i nie chciałbym cię tak po prostu stracić. Przeprasdzam jeśli cię skrzywdziłem.

Spojrzała ukradkiem na niego. Fuck.
- Przepraszam... to było jakieś nieporozumienie, nie powinnam...- dodała, idąc po murku prędko. Co ona ma teraz zrobić? Wszędzie gdzie nie pójdzie, na pewno go spotka.- Nie powinnam igrać z czyimiś uczuciami....

- Posłuchaj! - stracił cierpliwość. Nie nie był zły. Po prostu nie był już spokojny. - Sama powiedziałaś, że jeśli cię rozdziewiczyłem to tak łatwo się ciebie nie pozbedę tak? Nie mam zamiaru odejśc bez pożegnania tak po prostu. Nie jestem takim człowiekiem, który tylko pragnie mocnych wrażeń. To nie mogło być nieporozumienie!

Musiało.- odparła krótko i stanęła przed nim, zakładając ręce na biodra. - Przepraszam. To zwykła pomyłka.... nikt tak nigdy się o mnie nie troszczył, martwił, ja nie jestem gotowa.. przepraszam.- tłumaczyła się jak kompletna wariatka.

????
Czyżby dziewczyna była nie przyzwyczajona do tego, że ktoś okazuje jej czułość? I nie chciała tego? To było co najmniej zastanawiające jak i nie dziwne. Ale żeby jakaś kobieta nie chciała być pieszczona i kochana? Nie mógł jej się narzucać... jeśli go nie chce to po prostu usunie się w cień i zajmie swoimi sprawami.
Czy go to bolało? Troszeczkę... jak nie bardzo. Westchnął i odwrócił się do niej tyłem.
- Skoro tak ma być to nie będę cię zatrzymywał. Żyj swoim życiem i zapomnij o nas. Nara... miłego życia. - powiedział i ruszył przed siebie, ale w głowie i sercu miał pustkę. Jak on mógł to po prostu tak powiedzieć?

Popatrzyła chwilę za nim i przygryzła dolną wargę. podbiegła do niego i stanęła przed chłopakiem. Dotknęła lewą stronę jego klatki piersiowej.
- Przepraszam.- przyciągnęła go do siebie i pocałowała delikatnie.

Bezwiednie odwzajemnił pocałunek, przygarniając do siebie Etinette. Oblizał wargi.
- Za co mnie przepraszasz? Za to że było mi przyjemnie? - zapytał. Nie ukrywał. Miał mętlik w głowie i to potworny!
To co? ja już nic nie rozumiem...

-Już dobrze.- Nerwy jej puściły, ale spokojnie, trzeba pozory zachowywać. Wpiła się ponownie w jego wargi.- Przepraszam za wczoraj..- przygryzła wargę i uśmiechnęła się przepraszająco.

- Nie rozumiem - pokręcił głową. - Całujesz mnie i mówisz, że to koniec, tak mam to rozumieć? - zapytał unosząc ze zdumienia brwi. Na jego gust było to dość... pogmatwane. I nienormalne!

Żaden koniec.- pocałowała go jeszcze raz. Mięknie przy nim.- To byłoby głupie posunięcie.- wtuliła się w niego, kładąc głowę na ramieniu.

Zamrugał tępo. On naprawdę nie rozumiał kobiet. I co tylko tyle? Wystarczyło się odwrócić, udać obojętności i powiedzieć 'zapomnijmy'? Hmm... to chyba jednak prawda, że gdy powie się kobiecie iż już się jej nie chce, ta będzie cię pożądać jeszcze bardziej. Ale nigdy w to nie wierzył.
Przyciągnął ja do siebie i cmoknął w skroń.
- Nawet nie wiesz jak się cieszę... kamień spadł mi z serca.

Wiem, jak się cieszysz, czuję to. Ja także.- odparła i wbiła mu delikatnie paznokcie w plecy.-Mrrr...- dobry humor powrócił?

- Kotku, ja tu jestem od mruczenia... - szepnął ochryple i zaśmiał się. - Rrraaauuu... ale co się w ogóle stało? Już się przestraszyłem, że jesteś w ciąży, albo zarażasz AIDS.... - zrobił tępą minę.

Nie wiem, przemyśleć trzeba było.- wytknęła mu język i odsunęła się od niego delikatnie, podbiegając do mostu i wskoczyła na niego.- Zachód słońca... Śliczny..- spojrzała w obiektyw i zaczęła pstrykać. Tik, tryk, tryk...

Spojrzał na tę scenę z nieudawanym zaskoczeniem i rozbawieniem. No tak, baby...
On nie musiał niczego przemyśleć, no bo co? Nie jedną już dziewczynę miał i z niejedną spał. Nie to co ona. Tak, dla kobiety to na pewno trudny krok, ale w takim obliczu nie wolno jej pozostawiać samej sobie. Potrzebuje czułości.
Sam podszedł do barierki/murka, nachylił się i podziwiał zachód. Hm, ładną porę sobie wybrali, uśmiechnął się pod nosem.
- Fotografia, hę? A ja myślałem że tylko tancerka... - no fakt już wcześniej paradowała z aparatem.

- Czasami..- zerknęła na niego, unosząc brwi do góry, robiąc mu zdjęcie.- Hahaha...- zachichotała.- Ciekawe, jakby było tam spaść...- wychyliła się delikatnie. Zachwiała się trochę i wzdrygnęła na samą myśl o upadku.- Trzymaj bo spadnę. Jezus! Merde!- odparła z chichotem, jednak jej oczy pokazywały przerażenie. Fuck, ona zawsze coś musi wykombinować.- Dobra, spokojnie. Sytuacja opanowana Houston...

Zaśmiał się i za pozował do zdjęcia.
Kiedy dziewczyna niebezpiecznie się zachwiała, pospiesznie podszedł do niej łapiąc za biodra.
- No już spokojnie... nie spadniesz, mam cię! - zaśmiał się i pocałował ją w udo, które było akurat na poziomie jego ust.

Ej, uważaj, ludzie.- zachichotała, czując przyjemne dreszcze na całym ciele. Spojrzała na niego zadziornie.- Przecież nie spadnę... umiem utrzymać równowagę...- wytknęła mu język i położyła sobie jego dłonie na brzuchu, spoglądając w obiektyw. Zachowywała się jak chińczyk w Europie. xD wszędzie pstrykała zdjęcia.

- Miałem właśnie próbkę - zaśmiał się i delikatnie krążył kółeczka palcami po jej brzuchu. Wsunął dłonie pod jej koszulkę, ujmując zadziornie język w wargi. - Aż tak ładny ten most?

Zaśmiała się.- Łaskoczesz mnie...- odparła i położyła swoją dłoń na jego. Odwiesiła aparat na szyję i spojrzała na niego, sięgając ust. Musnęła je, delikatnie przygryzając język chłopaka.

- Mrrrraauuuu! - zamruczał. Pociągnął ja w przód i przerzuciłsobie przez ramię. Klepnął lekko Etinette w pośladek. - A teraz cię wrzucę do samochodu i wywiozę do wąwozu. I jak? Co ty na to? - uśmiechnął się szatańsko.

Ała!- zaśmiała się, czując uderzenie w pośladek.- A wywieś i zrób co chcesz... cała twoja.- oparła bezwiednie rękę o jego plecy i odgarnęła grzywkę z czoła.

- Aż taka chętna? Jesteś pewna, że tego chcesz? - zapytał z szatańskim uśmieszkiem. - W krzakach nie jest tak przyjemnie co w gorących źródełkach.

Wolisz, żebym ci uciekła?- spojrzała na niego zalotnie, zsuwając się zmysłowo po jego ciele na dół. Pstryknęła mu zdjęcie.- Jakiś ty fotogeniczny...- zachichotała.

- Gwiazda musi się jakoś prezentować - to był jego odpowiedź na tą 'fotogeniczność'. "Photoshop is man's the best friend." - Chyba ci się nie uda uciec. - wziął ją bezpardonowo na ręce i zaniósł w kierunku samochodu.
Czarna Toyota Supra lśniła samotnie na parkingu. Otworzył jej drzwi od strony pasażera i wrzuci ją 'brutalnie' na tylne siedzenia. Zamknął samochód, a sam zasiadł po stronie kierowcy, poprawiając lusterko.
- Jedziemy księżniczko na własne życzenie. Tylko się nie wystrasz cykad. - przekręcił klucz w stacyjce.

Zakryła jego oczy swoimi dłońmi, przygryzła ucho delikatnie.- Musimy do tego wąwozu?- jęknęła, całując go miejsce malinki. Nie chciało jej się jakoś nigdzie wybierać, przecież nikogo nie było dookoła.

- Tu śmierdzi - stwierdził. - Etoo to jest... spalinami. Nie chcę, żebyś wdychała te zanieczyszczenia. Tokio jest brzydkie. - stwierdził. Nie miał ochoty pokazywać Etinette miasta. Z miasta do miasta. A gdzie jakieś łądne krajobrazy? Zieleń? Świeże powietrze? - Mała wycieczka chyba nie zaszkodzi nie? Chyba, że nie lubisz potoczków, paprotek i gór... - położył ręce na kierownicy. Odwrócił się i pocałował ją delikatnie kącik ust.

No dobrze, może być.- oparła się zadowolona o siedzenie z tyłu i zaśmiała się. Tak, ona uważała ten pomysł za zbytnio kuszący.

Uśmiechnął się triumfująco. Pogłaskał Etinette po głowie troskliwie i wdepnął pedał gazu. Ruszył z parkingu i wjechał na autostradę Shinagawa w kierunku obrzeży Tokio. Podmuchy wiatru przedostałe przez szczelinę w uchylonych szybach mierzwiły mu włosy.