Kawiarnia Starbucks

Zaparkował samochodem pod słynną kawiarnią Starbucks. Eti dopiero po zapewnieniu, że: "nie wywiezie jej tym samochodem nigdzie do lasu, bo w Tokio nie ma żadnych lasów. Najbliższy jest 460 km stąd, a to za drogo, tu są jedynie parki wielkości chusteczek. Więc nie ma co się bać" wsiadła do jego Toyoty Supry.
Otworzył jej drzwi od samochodu jak gentleman.
- Może być tu? We Francji też na pewno macie Starbucks'a, wiec może będzie ci bardziej swojo... - zagadnął. Lubił tą kawiarnię ze względu na atmosferę. Bardzo twórcza, a zapach espresso go inspirował.

Wysiadła z auta, uśmiechając się do niego uroczo. W końcu trochę flirtu nikomu nie zaszkodziło jeszcze. Odchrząknęła.
- Nie, nie spoko. Może być.- wyszczerzyła się bardziej. Zaczynała go lubić, oj tak. xD Kolega jej chyba przypasował.

Otworzył jej drzwi do kawiarni i wprowadził do środka. Zajęli miejsce koło okna, w kącie żeby im nikt nie przeszkadzał, za filarem, by nikt nie przyglądał.
Kelnerka podeszła do nich i z uśmiecham przyglądała się Rukiemu, co go irytowało.
- Co dla szanownego państwa? - zapiszczała. Szczupła Japonka, po 20. To pytanie skierowała bardziej do Matsu niż, Etinette. Wiadomo czemu...
- Ja poproszę cappuccino z podwójnym amaretto, a co dla ciebie? Nie bój się ja stawiam... - dodał, żeby nie było. W końcu to on ją zaprosił, a nie odwrotnie.

Zmierzyła niespokojnym wzrokiem kelnerkę i trochę się jej głupio zrobiło. Co ona sobie myśli? Też tu siedzi, halo!
- Niech będzie to samo.- odparła z nutą ironii w głosie i odwróciła wzrok na okno. Co za bezczelna baba. Najlepiej to by jej strzeliła w ten przesłodzony i wymalowany pyszczek.

- Zazdrośnica... - zamruczał zadziornie, pokazując drugą stronę swojego głosu: tą ochrypłą (wiesz jaką, tą sexy! ^^). Po chwili ich zamówienie znalazło się na stole, gotowe. O dziwo, przyniesione przez kogoś innego. Na szczęście faceta... a może i nie? No chyba Etinette wykaże się odrobiną taktu i nie będzie flirtować z chłopakiem od kawy, na no... "randce" z innym. Odchrząknął i podziękował uprzejmie. Spojrzał przenikliwie na blondynkę. Uśmiechnął się.

Uśmiechnęła się do kelnera normalnie i spojrzała zdziwiona na Rukiego.
- Ja mam być zazdrosna? Proszę cię...- powiedziała z przekąsem. Chociaż w środku się już w niej wszystko buzowało. Zachowywała jednak pozory normalności.- Normalnie chyba poprzestanę na tym spotkaniu z tobą, bo wszędzie, gdzie nie wyjdziemy kleją się do ciebie dziewczyny..- zachichotała i upiła trochę cappuccino.- Nie chciałabym, aby posądziły mnie o coś. Przecież ja nic ci nie robię. Jeszcze by się na mnie rzuciły z pięściami...

- W Japonii? - zaśmiał się. - Ty byś je powaliła jednym spojrzeniem. - to miał być ukryty komplement. - Po za tym... to ja tu decyduję kto jest zwycięzcą. - zamruczał rozbawiony. W Japonii żadna dziewczyna się nie bije...

- Tak nie biją się, tylko strzelają do siebie z bazuki.. nie dzięki.- zarumieniła się znowu i wlepiła wzrok w okno. Najlepiej to by starła wszystkie te kretynki z powierzchni ziemi. banda idiotek, niby lepsza od drugiej. Prychnęła pod nosem.- Tak więc, co porabiasz na co dzień, co?- spytała ciepłym głosem, zdawało się jakby na przeciwko Rukiego siedział francuski kot.

- Hm... jestem to tu, to tam. Jestem z przyjaciółmi, ale staram się tworzyć. Ogólnie: żyję sobie. A jak tam jest z tym u ciebie. Ciekawi mnie to co robisz w Japonii codziennie rano gdy wstajesz... i w ogóle po co tu przyleciałaś?
Rzucił jej silne spojrzenie znad filiżanki. Uwielbiał włoskie cappuccino z amaretto. A jeszcze bardziej od kawy ubóstwiał coś ostrzejszego. Na przykład Kirin Kowai Apple...

Spojrzała na niego takim samym wzrokiem. Ma mu powiedzieć, co robi wcześnie rano... - Zazwyczaj staram się rozciągać i poćwiczyć trochę. Ranki w Japonii są jednak cudowne, a wtedy mi się najlepiej ćwiczy. Lubię spokój.- rozmarzyła się trochę, po czym znowu wpatrywała się w Rukiego. Wspaniałe miał te soczewki, a miał je w ogóle na oczach? - Przyjechałam tu, by uciec od matki i jej surowości i w ogóle... Okropna jest...- spuściła wzrok na cappuccino i zaczęła bawić się w nim łyżeczką.

- Prawda... po godzinie szczytu, rush hour, jest całkiem spokojniutko. Tak po 12 - wypił odrobinę kawy i spojrzał w jakiś nieokreślony punkt za jej plecami. Kiedy wtrąciła zdanie o matce, szybko powrócił wzrokiem i spojrzał jej w oczy. - Uciec? No to daleki sobie kraj wybrałaś... - zaśmiał się. Jemu by wystarczyło by uciec na Kiusiu. Ale co on tam może! Przy jego sławie to paparazzi zaraz go wywęszą. Więc 'ucieczka' będzie w zasadzie 'wycieczką'. - U nas jest okropnie z dyscypliną. te całe posłuszeństwo, 'uniżenie przepraszam', 'serdecznie dziękuję szanownej Pani'. - wywrócił oczami z politowaniem.
Hm, w tym świetle jej oczy miały niesamowity kolor. Tfu! Soczewki. Mimo wszystko miał wrażenie, że butelkowe szkło miesza się z jej błękitną tęczówką tworząc odcień akwamaryny bądź turkusu. Otrząsnął się z zamyślenia i uśmiechnął się czarownie. - Opowiedz mi o sobie. Co lubisz jeść, jaki jest twój ulubiony kolor, zwierzę, wykonawca... i takie tam?
Przybrał pozę pod tytułem: "słucham pani".

Tak samo jest w mojej rodzinie. Posłuszeństwo matce, ona decyduje nie ty. Jeśli się sprzeciwisz, szlaban na wszystko, z wyjątkiem jedzenia i higieny...- zachichotała is spojrzała za okno. Słońce wychodziło, a oni kisili się w kafejce, no jesus! chyba zaraz go weźmie za rękę i pociągnie w stronę jakiegoś trawnika, gdzie się rozłoży i w spokoju będą mogli gadać.- Na prawdę chcesz wiedzieć, że jestem pedantką, uwielbiam hip hop i gram na skrzypcach?- zaśmiała się.

- A czy ty chcesz wiedzieć, że śpię w stroju piłkarskim? - zaśmiał się dźwięcznie i teatralnie zasłonił usta dłońmi. - Chyba się wydał mój mały sekret.
Spojrzał w tym samym kierunku co Eti. Ciągle patrzyła w okno... albo marzycielka albo... Dopił cappuccino. Przywołał kelnera i zapłacił za dwie porcje.
- To jak idziemy? Widzę, że raczej coś cie ciągnie za tą szybę... - podniósł się z krzesła i spojrzał pytająco na blondynę.

Oj tak!- odparła zadowolona i wstała z krzesła, po czym nieśmiało, ale chwyciła Rukiego za rękę, ciągnąc w stronę wyjścia.- Trzeba się trochę przewietrzyć.