Park Shinjuku

Przyszli tu pieszo, bo park był niedaleko. Po za tym, brak miejsca do parkowania.
Park Shinjuku... jeden z największych i najładniejszych parków w centrum biurowo-handlowego Tokio.
Ma ciepłe delikatne rączki... Pomyślał sobie i uśmiechnął się do swoich myśli.
- Na ławeczkę czy może być trawnik? A może kamienie koło oczka? - zapytał jak wymagała etykieta Japończyka. Na wschodzie to kobieta decyduje o miejscu pobytu, zwłaszcza na randce.

Trawnik, bo ja nie lubię siedzieć na tych twardych ławkach. Maskara jakaś.- oburzyła się i po chwili legła na zielonych chodniku natury.

- Myślałem, że zaczniesz jęczeć, że trawa ci zostawi zielone plamy na ciuszkach. - uniósł zdziwiony brwi, ale sam z chęcią się przysiadł. - Na czym stanęło? Ach tak! Kto co lubi... no więc mój ulubione kolory to fioletowy, czarny, czerwony, srebrny, pora roku zima, hobby zakupy, nie lubię głupich kobiet i wyuzdanych. Mam psa i kota. Jak byłem mały to grałem w szkolnym klubie golfowym... ale to takie pedalskie szczególiki o mnie. - skubał trawę palcami, mrucząc swoim niskim głosem. Nie wiedział, że właśnie ten głos zawsze wzbudza u kobiet te dziwne zachowania... i rumieńce. A nie jego wygląd. On to tylko potęgował...

Zmierzyła go wzrokiem, jakby dopatrywała się owego pedalskiego szczególiku.
- Ja mogę cię zapewnić, że nie wyglądasz jak pedał. wyglądasz jak najbardziej, jak to się u was mówi? Sekushii? - uniosła brwi zalotnie, po czym zamknęła oczy i wpuściła do swoich płuc świeże powietrze.

- Rrrraaaauuu! - zamruczał i zaśmiał się. - Miło słyszeć. A ty za to jesteś totemo suteki. - zamruczał, przenosząc wzrok na nią. Zawsze starał się patrzeć rozmówcy w oczy. Przy kobietach było to trudniejsze, no ale jakoś sobie radził. Zwłaszcza gdy ktoś ma tak niezwykły kolor oczu.

Dobra, dobra..- wytknęła mu język, zasłaniając sobie oczy.- Zaraz mnie zjesz tym swoim wzrokiem normalnie, aż się zaczynam bać...- zachichotała, spoglądając na niego z ogromnych rozbawieniem.

- A mam dać ci powody, żebyś mogła się mnie bać? - wychrypiał jej w ucho. Na jego usta wpełzł szatański uśmieszek.

Szatan, wcielony szatan!-pacła go ręką w ramię oburzona, ale odrobinę, bo za bardzo jej się chciało śmiać w tej chwili.- Chociaż czekaj...- odparła zdumiona.- W końcu mam jakąś tam broń i nie zawaham się jej użyć, gdy wypełznie z ciebie to istne zuo...

- Chyba mam przy sobie krzyżyk... jak to dobrze, że babcia chodzi do kościoła. - co on gadał! Jego babcia była sintoistą. No, ale to mały szczególik. - Pokażesz mi te całe 'istne zUo' Przeklęta Duszo? Może zostanę mistrzem ceremonii czarnej mszy...
Nie spuszczał wzroku z jej twarzy. Nadal skanował jej wypukłości i głębie oczu, chcąc zapamiętać każdy jej szczegół.

Pajac, no pajac po prostu. Zaśmiała się pod nosem. Co ona teraz miała mu odpowiedzieć? Że, gdy będzie musiała to uciszy go pocałunkiem, albo coś w tym stylu? Odchrząknęła i dotknęła delikatnie jego włosów, jakby sprawdzając ile lakieru, czy też gumy do stylizacji zużył. Ale nie. Panna Marylebone chciała zapamiętać ich dotyk, gdyby nie mieli się już nigdy spotkać... Przybliżyła się do niego i złożyła na jego ustach delikatny pocałunek.
- Udało się?- spytała lekko zamroczona.

Kiedy jej wargi musnęły jego warg samoczynnie zamknął powieki i rozchylił usta. Jęknął cicho kiedy się odsunęła.
- Jeśli to jest czyste zło, to ja nie chcę być w niebie... - wymruczał w jej usta rozmarzonym, drżącym głosem.
A może to jednak jest diabelska siła, skoro aż tak wpływała na jego ciało... tak, musi coś w tym być. Może pożądanie stworzył właśnie szatan?

Aż tak ci źle? popatrz na pierwszej randce już cię całuje, bo się oprzeć nie mogę, a co będzie na następnej?!- sama się zaczęła zastanawiać. Boże święty... Co ona wygaduje, Skłania go do jeszcze odważniejszych pieszczot, jest głupia. To wiadome.

- Oj, chyba za dobrze mi... nie wiem czy byłem tak Grzecznym Chłopczykiem by sobie zasłużyć na więcej - zaśmiał się. Ha! Wiedziała by to gdyby... gdyby... spojrzała nieco niżej. Poruszył się niespokojnie, aby zmienić pozę i zamaskować 'co nie co'. Przewrócił się na brzuch, twarzą do Et. - To znaczy, że jednak spotkamy się jeszcze? Mmmm...?

A myślisz, ze po co cię całowałam i zaraz to zrobię chyba ponownie?- zachichotała i spojrzała mu w oczy. Boże, jak ona by chciała wiedzieć, jaki ma kolor naturalny tych swoich tęczówek. Mogłaby się odważyć i pocałować go ponownie, ale czekała aż on sam uzna to za stosowne.

- A nie boisz się, że... - zawahał się. Nie wiedział czy tak można powiedzieć... czy to nie będzie zbyt brutalne? I może niegrzeczne?

Niczego się nie boję, no chyba tylko twoich pomysłów...- uniosła głowę, aby przybliżyć się do jego twarzy.

- Tylko mi chodziło o to, że... czy nie boisz się, że pomyślę sobie, że może... jesteś... no nie wiem... łatwa? - powiedział to w miarę żartobliwym tonem by nie brzmiało zbyt twardo. - Oczywiście mnie to nie przeszkadza. Nie cierpię pozerek... - dodał pospiesznie, uśmiechając się łagodnie.
Ujął jej głowę w dłonie i pocałował ją... delikatnie, rozchylając swym językiem jej wargi.

Ujęła go za szyję i wpiła się śmielej w jego wargi. Spokojnie, bo nam się jeszcze zapowietrzysz!, pomyślała i uśmiechnęła się szeroko. Było jej narazie dobrze, jak na początek zapowiadało się świetnie. Oderwała się od niego po chwili i spojrzała mu w oczy szczerze. Nie powiedziałaby, serce biło jej szybciej, a poliki miała czerwone, ale jakoś nie odczuwała wstydu.
Wow, jak zmysłowo.- odparła z lekką chrypką.

- Ma się ten talent... - rozpromienił się. Położył się znów na trawie i przygarnął jej główkę do swojego torsu.
- Lubisz patrzeć w niebo? - zapytał i włożył źdźbło trawy w usta. Obserwował leniwą wędrówkę obłoków po niebie.

Trochę została zaskoczona nagłym napadem bliskości Japończyka. Zdezorientowana milczała przez chwilę. Obróciła się na brzuch, podkładając sobie dłonie pod głowę. Zerknęła na niego.
- Ty najwyraźniej lubisz..- zaśmiała się.- To bardzo odpręża... Co do twojego talentu... mam nadzieję, że to nie jedyny w tej dziedzinie...- przygryzła dolną wargę zadziornie.

- Mmmrrrr... kiedyś się przekonasz - zamruczał jak zadowolony kot i pogłaskał ja po główce. - Coś taka niecierpliwa? Zaczynam mieć podejrzenia, że chcesz mnie tylko 'zaliczyć'. Jak karuzelę w Luna Parku.

Pacła go rękę po ramieniu i odwróciła się z powrotem na plecy.
Spadaj..- wytknęła mu język.- Tylko mi nie mów, ze tobie to nie pasuje... To normalnie zacznę skakać z radości...- powiedziała z rozbawieniem.

- Mi to będzie jak najbardziej pasowało, nie wiem jak tobie, kiedy będę ci... - nie skończył z powodów etycznych. Za to sam jego szatański uśmiech był dopełnieniem tego zdania. Wystarczyło na niego spojrzeć i wiadomo o co chodziło...

Spojrzała na niego z tym samym uśmiechem. Lubiła się droczyć, domagać kompletnych zdań na ten temat.
- Kiedy będziesz mi co... ?-zapytała, poprawiając sobie grzywkę.

... oO
Przez moment myślał co ma powiedzieć. Przy damie nie powinno się opowiadać obscenicznych rzeczy w tak bezpośredni sposób.Z drugiej strony Eti nie wyglądała jak dama więc można by spróbować...
- Kiedy będę ci... wkręcać śrubkę. - miał nadzieję, że zrozumie ten eufemizm i nie będzie go męczyć i drążyć tematu: "co masz przez to namyśli?", uśmiechając się diabelnie.

Zarechotała, bo i tak wiedziała na początku o co mu chodzi.
-No wiesz, ale żeś teraz powiedział. - dodała, śmiejąc się jak głupia. Spojrzała na niego z iskierką nadziei w oczach. Uniosła się i ponownie pocałowała go, aby uciszyć go na moment.

Przyciągnął Etinette bliżej siebie i przytrzymał jej głowę, aby móc ją całować głębiej. Chciała trochę pikanterii i namiętności? Dostanie je.
Penetrował brutalnie językiem jej podniebienie, przesuwając nim po szkliwie jej zębów. Na moment schwycił w usta jej dolną wargę i ssał ja lekko.
- I jak? - zapytał kiedy się od niej odsunął. Otarł stróżkę śliny z swoich ust. - Mam nadzieję, że się nie boisz... bo mnie nogi miękną ze strachu.
Oj to nie był żaden strach. Tylko 'szatańska siła' jak to wcześniej określił.

Przysunęła go do siebie, oddając pocałunek po pocałunku, uśmiechając się przy tym szeroko i tajemniczo. Odpowiadało jej to.
- Uważaj, bo ci zaraz malinkę zrobię...- zachichotała i zsunęła się ustami na jego szyję.- Boże, bolało?- spytała, dotykając tatuażu na jego gardle. Jednak zaciekawiło ją to bardziej, niż wystraszyło.

- Bardzo - przyznał zgodnie z prawdą. Nie cierpiał kłamać, kłamanie nie jest odznaką odwagi. Po co ma zgrywać twardziela? Wiadomo, że gdyby zaprzeczył, to skłamałby. - Szyja to jest delikatny narząd, skóra jest tam bardzo delikatna. No i blisko krtani. - zdradził. - To co? Mam nadzieję, że nie zrezygnowałaś z malinki. Będę miał dowody na twoje istnienie gdy będę się chwalił przed kolegami.

A co, zamierzasz im powiedzieć, że nareszcie znalazłeś dziewczynę odpowiadającą twym pragnieniom...?- zachichotała i zerknęła na niego, po czym przyssała się do jego szyi i tak wyszła owa malinka. Na koniec delikatnie musnęła to miejsce i uśmiechnęła się szyderczo.- Proszę.

- Dziękuję dobra kobieto - uśmiechnął się i dotknął opuszkami palców zaróżowione miejsce na szyi. - Czyli jesteśmy parą... oficjalnie, tak? (będę miała co do legitymacji wpisać XD) Zapytał z nadzieją w głosie. Pogłaskał Etinette po policzku i musnął wargami jej skroń. Jej skóra tak ładnie pachniała... Mmmm...

Jeżeli ze mną wytrzymasz... a proszę cię bardzo.- odparła i przycisnęła go do siebie. Ciekawe co zrobi. Uniosła brwi wyzywająco i odwróciła wzrok, aby spróbować się nie uśmiechać tak często, bo wyjdzie na jakąś napaloną kretynkę.

Wtulił swoją głowę w jej biust.
Mmm, ale mięciutko. W głowie huczało mu od zapachu jej perfum. Był ciekaw jakich używa, bo nie znał tej woni. Pewno jakieś paryskie...
- Może przejdziemy się jeszcze gdzieś zanim cię odwiozę do domu, co? - zapytał. Na myśl o rozstaniu, aż go zakuło pod żebrami.

Spojrzała na niego z oburzeniem.
- Ja myślałam, że teraz to tylko rozstaniesz się ze mną jutro rano... - powiedziała zrezygnowana i wstała z trawnika się otrzepując, jednak chytry uśmieszek nie schodził z jej twarzy. Co za dziewczyna. Już? Na pierwszej randce? ty niedobra kobieto!- skarciła się jednak w myślach. Głupota ludzka nie ma granic. No, ale nic nie będzie zmuszać, bo jeszcze się chłopak speszy i tyle będzie po nim.

- A może od razu ze mną zamieszkasz co? - zapytał chichocząc. Wiadome było, że tylko żartuje. - Niegrzeczna Dziewczynka z ciebie, skoro myślisz o seksie na pierwszej randce. Nie tylko ty z resztą. Super! Nie jestem wybrykiem natury... - zaśmiał się cicho i zamknął jej dłoń w swojej.

A czemu mam nie myśleć? To normalne.- wytknęła mu język.- Chyba mi nie powiesz, że cię nie pociągam i nie chcesz się ze mną przespać...- zachichotała, ściskając jego dłoń.- Wtedy to padnę i nie powstanę....- Tak, bo ta cholerna Marylebone jest cholernie niewyżytą cholerą. - To gdzie idziemy?

- Chcę, ale chyba jest jeszcze za wcześnie. Jeszcze możesz się rozmyślić... - nagle wpadł mu coś do głowy o co wypadałoby zapytać. - A ty już kiedyś robiłaś 'niegrzeczne rzeczy' z 'niegrzecznymi chłopczykami'? - zapytał tonem 6-latka, prowadząc ja w stronę samochodu.

Jakbym nie robiła, zwiałabym przed tobą, gdzie pieprz rośnie. A jak widzisz, idę z tobą grzecznie pod rączkę...- zaśmiała się i ukradkiem spojrzała na niego, lekko się rumieniąc. Musi się przyzwyczaić do tych soczewek, bo wywołują jak narazie u niej dreszcze. Czasem przyjemne, czasem takie... brr.

Otworzył jej drzwi od samochodu.
- Hm. Też racja. - obszedł wóz i wszedł od drugiej strony, zasiadając za kierownicą. - Widziałaś tu gdzieś jakieś ciekawe miejsce, czy improwizujemy objeżdżając wszystkie dzielnice? - spojrzał na nią z nadzieją.

Niestety, nie mam pojęcia.- stwierdziła i oparła się o siedzenie, spoglądając na niego. Mieszkała tu od niedawna, a on przez całe zycie, więc niech decyduje. Ona wie tylko, gdzie pójść do sklepu, gdzie mieści się jej szkoła i inne potrzebne pierdoły.

- W porządku. Jedziemy do Seibu, centrum handlowego. Jesteś kobietą więc na pewno lubisz shopping. - przekręcił klucz w stacyjce i wcisnął pedał gazu. - To nie daleko, na Shibuya.